Anna Wilczyńska – „Wielka księga legend Warszawy”

Jak już wspomniałam we wpisie o „Jak bum-cyk-cyk” bardzo lubię poznawać miasta (zwłaszcza te, w których mieszkam) i ich historię przez książki, filmy i muzykę. A do tego przepadam za legendami, więc nie zastanawiałam się długo nad kupnem „Wielkiej księgi legend Warszawy”.

Anna Wilczyńska, Wielka księga legend Warszawy, Skarpa Warszawska, Warszawa, 2017

Autorka rozpoczyna od najbardziej znanych legend warszawskich takich jak „Wars i Sawa”, „Złota Kaczka” czy „Warszawska Syrenka”. We wstępie pisze:

„Któż nie słyszał o Bazyliszku, Złotej Kaczce, Warsie i Sawie czy warszawskiej Syrence? To najbardziej znane tytuły legend związanych ze stolicą, opowiadanych od pokoleń dzieciom i wnukom przez rodziców i dziadków. Jednakże gdyby spytać przeciętnego przechodnia na ulicy o inne warszawskie podania, to lista szybko się skończy. Kilka osób może wymieni jeszcze opowieść o szabli króla Zygmunta, o Białej Damie, o bogatym kupcu, który połasił się na chleb rozdawany ubogim… Ta książka powstała częściowo z myślą o zapełnieniu tej luki.” Anna Wilczyńska, Wielka księga legend Warszawy, Skarpa Warszawska, Warszawa, 2017, str. 5

 

Autorka wspomina również, że niektóre z legend są legendami autorskimi, do napisania których zachęciły ją czytane o Warszawie książki i artykuły. Dałam się przekonać tej argumentacji i bez ociągania zabrałam się za czytanie.

Do tego książka jest bardzo ładnie wydana, na matowym papierze z delikatnymi ilustracjami Małgorzaty Lewandowskiej.

 

Anna Wilczyńska, Wielka księga legend Warszawy, Skarpa Warszawska, Warszawa, 2017, str. 134-135

 

Anna Wilczyńska, Wielka księga legend Warszawy, Skarpa Warszawska, Warszawa, 2017, str. 135

 

Na końcu niektórych legend (wydaje mi się, że przede wszystkim autorskich) pojawia się miejsce, które w jakiś sposób jest związane z legendą jak np. w „Początku zabaw ludowych w Zielone Świątki”:

„(…) Zuzanna i Wojciech stali się pierwszą parą uposażoną przez rzemieślników ze Starego Miasta, która zapoczątkowała tradycję zabaw ludowych w Zielone Świątki. A rzeźbę pięknej kwiaciarki, która ma przypominać o cnotliwej Zuzannie, można do dziś podziwiać w podwórku przy kamienicy na ulicy Brzozowej 11/13.” Anna Wilczyńska, Wielka księga legend Warszawy, Skarpa Warszawska, Warszawa, 2017, str. 227

Autorką kamionkowej rzeźby zatytułowanej „Kwiaciarka”, do której nawiązuje Anna Wilczyńska w legendzie „Początek zabaw ludowych w Zielone Świątki” jest polska rzeźbiarka – Irena Nadachowska. Rzeźba jest efektem udziału artystki w akcji „Dla Ciebie Warszawo” zorganizowanej w latach 70. XX wieku. Pierwotnie „Kwiaciarka” stała na podwórku przy ul. Celnej, obecnie stoi na podwórku przy ul. Brzozowej 11/13.

 

Anna Wilczyńska, Wielka księga legend Warszawy, Skarpa Warszawska, Warszawa, 2017, str. 214-215

 

Innym przykładem jest legenda „Dzwon na Kanonii” czy „Domek Mauretański”. Już zrobiłam sobie listę miejsc, które pojawiają się w „Wielkiej księdze legend Warszawy” i zamierzam się w nie udać.

 

 

Zdjęcia i teksty są moją własnością i nie zezwalam na ich kopiowanie bez mojej zgody./ The photos and texts are my propriety and I don’t allow to copy them without my permission.